اي دو زلفت دراز و بالا هم

شاعر : سنايي غزنوي

وي دو لعلت نهان و پيدا هماي دو زلفت دراز و بالا هم
چشم تو شوخ هست و رعنا همشوخ تنها که خواند چشم ترا
چه عجب صدهزار دانا همبسته‌ي تو هزار نادان هست
من چه گويم زبان گويا همبسته‌ي تست طبع ناگويا
اي شکر لب چه در ثريا همدر دريا غلام خنده‌ي تست
کوه آتش مگو که دريا همکوه آتش هميشه همره تست
نه که چون آفتاب تنها هماز قرينان نکوتري چون ماه
با همه کس پلاس و با ما هم؟چند گويي سنايي آن منست